sexus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Sexus

Czech[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈsɛksus]
  • Hyphenation: se‧xus

Noun[edit]

sexus m inan

  1. (rare) Alternative form of sex

Declension[edit]

Further reading[edit]

  • sexus in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • sexus in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • sexus in Internetová jazyková příručka

Latin[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Italic *seksus, from Proto-Indo-European *séksus, from *sek- (to cut), thus meaning “section, division” (into male and female).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

sexus m (genitive sexūs); fourth declension

  1. division
  2. sex; gender

Declension[edit]

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative sexus sexūs
Genitive sexūs sexuum
Dative sexuī sexibus
Accusative sexum sexūs
Ablative sexū sexibus
Vocative sexus sexūs

Synonyms[edit]

Descendants[edit]

  • Asturian: sexu
  • Catalan: sexe
  • Czech: sexus, sex
  • Old French: sexe
  • German: Sexus
  • Italian: sesso
  • Ligurian: sèsso
  • Piedmontese: sess
  • Portuguese: sexo
  • Romanian: sex
  • ? Sardinian: sessu (female genitalia) (poss. from sessus)
  • ? Sicilian: sessu (female genitalia) (poss. from sessus)
  • Spanish: sexo

References[edit]

Further reading[edit]

  • sexus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • sexus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • sexus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • sexus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • the male, female sex: sexus (not genus) virilis, muliebris